Νίκησε την κατάθλιψη με… αυτοπεποίθηση!

Η αυτοπεποίθηση κατακτάται με εδραία πίστη στις κρυφές δυνάμεις και ικανότητες μας τις οποίες ανακαλύπτουμε σταδιακά και μεθοδικά όταν νιώσουμε ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε, να επιτύχουμε, να κατακτήσουμε τους στόχους μας, να κερδίσουμε τη ζωή μας… 

Τότε γίνεται ακλόνητη όταν είμαστε πραγματικά περήφανοι για τον εαυτό μας και τις πράξεις μας. Τότε λαμβάνει υλοποιείται το θαύμα, γινόμαστε η “ενσάρκωση” αυτού που οραματιστήκαμε, που φανταστήκαμε, που ονειρευτήκαμε, το θαύμα που πάντα θέλαμε να ζήσουμε, η ευχή που πάντα θέλαμε να εκπληρωθεί, να ζήσουμε το Θαύμα της ιδανικής εκδοχή του Εαυτού μας.

 Η αυτοπεποίθηση γεννιέται…

 

Θέτοντας υψηλούς στόχους…

Αυτό προϋποθέτει βέβαια να ζούμε σύμφωνα με τα -υψηλά- στάνταρ. Είναι φορές που απογοητεύουμε τον εαυτό μας με το να αποτυγχάνουμε να αρθούμε στο ύψος των προσδοκιών μας όταν εξανεμίζεται η αυτοπεποίθησή μας. Βέβαια πάντα έχουμε μετά, την ευκαιρία να ξανασηκωθούμε και να προσπαθήσουμε πάλι να λειτουργούμε σε αρμονία και συνέπεια με τα στάνταρ μας.

Αλίμονο στον άνθρωπο που δεν έχει υψηλές βλέψεις και  επιδιώξεις, βαλτώνει ήδη στη μετριότητα, στο τέλμα και την αδράνεια. Η έφεση και ή τάση  της ψυχής μας για τελειοποίηση, για να γίνουμε όσο πιο όμορφοι μπορούμε στις εκδηλώσεις μας ώστε να μοιάσουμε στο “πρότυπο” βάσει του οποίου έχουμε σχηματισθεί. Τα στάνταρ μας δεν πρέπει να είναι τεχνητά, προϊόν κοινωνικών υποβολών, επιταγών,  όπως “πρέπει να βγάλεις πολλά λεφτά, να ζεις άνετα” κλπ. Τότε ενδέχεται να μεταμορφωθείς  σε θεσιθήρα, στυγνό τυχοδιώκτη και αριβίστα ή έναν ματαιόδοξο καριερίστα με ένστικτα καιροσκοπισμού.

Ένα άτομο υστερόβουλο, κοντόφθαλμο που μπορεί να τυφλωθεί από μεγαλομανία και να οδηγηθεί σταδιακά σε μια φρενήρη κατάσταση λαγνείας της “κορυφής”. Βεβαίως και πρέπει να προσπαθούμε για την επιτυχία, όμως όχι για λόγους ματαιοδοξίας ή άλλες αλλότριες επιδιώξεις αλλά για να εκδηλώσουμε πλήρως το ενδοψυχικό μας δυναμικό και να ξεδιπλώνουμε τα χαρίσματά μας.

Μπορείς να αναρωτηθείς: “Τι θα με κάνει πραγματικά να αισθανθώ περήφανος για τον εαυτό μου;” Να έχω υγεία, ισορροπία, ομορφιά, καλλιέπεια, καλλιέργεια πνεύματος, να διακατέχομαι από αίσθημα φιλαλληλίας, φιλανθρωπίας, αλτρουισμού. ευγενούς άμιλλας και συμπάθειας προς τους ανθρώπους ή να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο μέσω κοινωνικού ακτιβισμού ή ενεργειών κοινωνικής προσφοράς και ωφέλειας, αυτά είναι μερικά στοιχεία που θα χτίσουν την αυτοπεποίθησή σου.

Το βασικό είναι να πράττεις εκ βάθους καρδίας, με θέρμη αγάπης, με συμπόνοια. Να νιώθεις βαθιά μέσα σου ότι με το να κάνεις πράγματα για τους άλλους ωφελείς στην ψυχή σου, βελτιώνεσαι ως χαρακτήρας, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. 

Το σπουδαίο είναι να θες να ζήσεις το θαύμα της ολικής σου Αναγέννησης, της Μεταμόρφωσής σου σε … homo perfectus!

 

Με το να μην επενδύουμε στην δυστυχία των άλλων…

Η αυτοπεποίθησή μας κλονίζεται με την κακόβουλη & κακεντρεχή  κριτική. Και αυτό γιατί ταυτιζόμαστε με τα στοιχεία για τα οποία μας κρίνουν και τα “αυθυποβάλουμε” στον εαυτό μας, επηρεαζόμαστε από την αρνητική κριτική, με αποτέλεσμα όταν βαυκαλιζόμαστε με τα δυσμενή σχόλια των άλλων επηρεάζουμε ασυναίσθητα τον εαυτό μας με τις σκέψεις μας, κάτι που βέβαια είναι ολέθριο για την συναισθηματική μας ισορροπία και την ψυχική μας υγεία.

Επομένως, καταλαβαίνουμε με το να είμαστε χαιρέκακοι, μοχθηροί, κακόβουλοι και γενικά με το να μισούμε τους άλλους αυτό συνιστά μομφή προς τον ίδιο μας τον εαυτό, ναρκοθετούμε τις όποιες προσπάθειες μας για αλλαγή και η τιμωρίας μας είναι να απεχθανόμαστε τον εαυτό μας τελικά. Η βαθιά καλοσύνη και αγάπη για τον περίγυρό μας, η δύναμη της συγχώρεσης και η υιοθέτηση της τάσης να προσπερνάμε προσβολές ή τυχόν υβριστικές και προσβλητικές συμπεριφορές που ενδεχομένως να θίγουν κατάφωρα την τιμή, την υπόληψη και το κύρος μας, συντείνει στο να μας διακατέχει γαλήνη, αταραξία, ηρεμία, πραότητα, εγκαρτέρηση.

Η αυτοπεποίθησή μας μειώνεται όταν εκμεταλλευόμαστε τους ανθρώπους οικονομικά, σεξουαλικά, συναισθηματικά, πρακτικά κλπ. Η αυτοπεποίθησή μας όμως αυξάνει, αν συνυπάρχουμε με τους άλλους αρμονικά σε πλαίσια αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης, όταν αντιμετωπίζουμε τους άλλους όχι  ως μέσο αλλά ως σκοπό.

Και αν παραπονιέσαι ότι οι γονείς σου δεν σε επιβεβαίωσαν και δεν βοήθησαν στο να έχεις αυτοπεποίθηση, τότε αυτό είναι ένδειξη ότι πρέπει να δώσεις εσύ στους άλλους αυτό που δεν σου δόθηκε, κι έτσι θα το πραγματώσεις εντός σου. 

Επικοινωνώντας με την Ψυχή μας…

Η αυτοπεποίθηση λοιπόν χτίζεται με ρεαλιστικά μέσα και όχι με το να τρέφει κανείς ψευδαισθήσεις και φρούδες ελπίδες να έχει μια στρεβλή εικόνα του εαυτού του ή με το να αυτοπροβάλλεται με ματαιοδοξία, αυταρέσκεια & ωραιοπάθεια με ναρκισιστική εμμονή. Γνωρίζω ότι έχω χαρίσματα, θα τα καλλιεργήσω, θα τα αναπτύξω για να προσφέρω στους συνανθρώπους μου κι έτσι η αυτοπεποίθησή μου χτίζεται εποικοδομητικά, δημιουργικά αβίαστα και χωρίς αυταπάτες.

Ο βασικότερος παράγοντας όλων βέβαια για να χτιστεί μια ακλόνητη και στέρεα αυτοπεποίθηση, είναι η τακτική επαφή μας με την Ψυχή μας, με την διάνοια μας, τις σκέψεις μας, τον εσωτερικό ψυχικό μας κόσμο, μέσα από τον διαλογισμό. εσωτερικό διάλογο, ενδοσκοπική ανάλυση. Γιατί είναι η Ψυχή που θα μας φορτίζει και θα τροφοδοτεί με θετική ενέργεια για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, τις κρυφές μας δυνάμεις τις οποίες αν αναπτύξουμε και τις χρησιμοποιήσουμε δημιουργικά και στα πλαίσια “ηθικής δεοντολογίας” η οποία θα διέπεται από το αίσθημα της προσφοράς και το κοινού καλού, αρχίζουμε σταδιακά να αποκτάμε αυτοσεβασμό, να ισχυροποιούμε την πίστη στον εαυτό μας και στις δυνάμεις/ικανότητες/χαρίσματα μας, αποκτάμε αυτεπίγνωση του ποιοι είμαστε, το νόημα της ύπαρξης μας, το ρόλο μας στον κόσμο, την θέση μας στην κοινωνία και κυρίως κατορθώνουμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας που αυτό είναι ότι πιο σπουδαίο, γιατί όπως μας λέει και ο σπουδαίος  Γερμανός ποιητής Βόλφανγκ Γκαίτε …αν μπορείς να πιστέψεις στον εαυτό σου μπορείς να κάνεις τα πάντα…να απελευθερωθείς…να σπάσεις τα δεσμά του δισταγμού, του φόβου, της ηττοπάθειας.

Το σπουδαιότερο είναι ότι θα μάθεις να σου αρέσει ο εαυτός σου, να σου αρέσει αυτό που κάνεις και να σου αρέσει ο τρόπος που το κάνεις…Θα γίνεις φίλος/-η με τον εαυτό σου…θα γίνεις ανίκητος/-η… και η κατάθλιψη παρελθόν!

του Λάσκαρη Κωνσταντίνου

 

(439)