Δεν έβρισκα νόημα σε τίποτα και τα περισσότερα πρωινά απλά δεν ήθελα να σηκωθώ.
Η Πόπη 39 ετών, γράφει στο www.kontasou.com για τη δική της σχέση με την κατάθλιψη και μας περιγράφει τι θα έλεγε στον εαυτό της, δέκα χρόνια πριν:
«Νομίζω ό,τι όλοι έχουμε ένα θλιμμένο κομμάτι μέσα μας. Σε μένα, βέβαια, ήταν πιο μεγάλο.
Είχα διαγνωσμένη κλινική κατάθλιψη από τα 33 έως τα 35 μου. Δεν έβρισκα νόημα σε τίποτα και τα περισσότερα πρωινά απλά δεν ήθελα να σηκωθώ. Σίγουρα με βοήθησε η φαρμακευτική αγωγή, σίγουρα με βοήθησε η ψυχοθεραπεία.
Αν όμως τώρα μιλούσα στον Πόπη μου πριν δέκα χρόνια θα της έλεγα πολλά: θα της έλεγα να ζει την κάθε μέρα, να μην περιμένει κανέναν να την κάνει να νιώσει καλύτερα, να παλεύει κάθε μέρα για να είναι εκείνη καλά, να μην νοιάζεται για την τελειότητα, να συγχωρεί και να αγαπάει πρώτα από όλα εμένα.
Αυτά είναι όσα κατάλαβα εγώ από αυτή τη διαδρομή… και συνεχίζω..!»
(43238)