Έχουμε εναποθέσει τη ζωή μας σε εμμονές, εσφαλμένες αντιλήψεις, πεποιθήσεις ή και λανθασμένες αξιολογικές κρίσεις που τελικά μας προκαλούν πόνο, άγχος, αγωνία και μας οδηγούν σε αδιέξοδα κι αντί να προσπαθήσουμε να απελευθερωθούμε & να απεμπλακούμε, καταλήγουμε να είμαστε δέσμιοι & προσκολλημένοι σε καταστάσεις χαοτικές, έκρυθμες, ανεξέλεγκτες, που θυμίζουν “κομφούζιο” και που που μας προκαλούν σύγχυση, αμηχανία και σε ένα επόμενο στάδιο ακόμα και στην απελπισία, κάνοντας τη ζωή μας ακόμα ανυπόφορη, αφόρητη και αβάστακτη από ό,τι είναι.
Παρακάτω ακολουθεί μια σειρά από 15 συνήθειες στις οποίες πρέπει να πείτε «όχι», έτσι ώστε η ζωή σας να κυλήσει πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο ευχάριστα. Αρχίζοντας από σήμερα κιόλας, μπορείτε να αλλάξετε οτιδήποτε δεν σας αρέσει υπέρ σας.
Ξεκινάμε λοιπόν…
Πείτε «όχι» στην τάση σας να έχετε πάντοτε δίκιο…
Είναι κάτι σύνηθες να νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε πάντοτε δίκιο, να προβάλλουμε την εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας, να παρουσιαζόμαστε ως γνώστες ενός θέματος, ως επαΐοντες, ειδήμονες, ειδικοί, εξπέρ… “αυθεντίες” με κίνδυνο πολλές φορές να καταντάμε “ξερόλες” να δεχόμαστε τα βέλη αυτών που μας ακούν, να γινόμαστε αποδέκτες σκωπτικών & δυσμενών σχολίων ενίοτε αποδοκιμασιών και ειρωνείας. Το χειρότερο είναι ότι δεν αντέχουμε στην ιδέα ότι μπορεί να σφάλουμε, μας υπερβαίνει γιατι μας κυριεύει ο “εγωκεντρικός πατριωτισμός”, η αλαζονεία και η τάση να περιαυτολογούμε. Μάλιστα, είναι τόσο έντονη αυτή η ανάγκη μας που δεν αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο που ελλοχεύει να καταλήξουν άδοξα διάφορες σχέσεις μας, γιατί δεν αντέχουν όλοι οι άνθρωποι το άγχος μας για “αυτοπροβολή” που έχουμε και μεταδίδουμε.
Πραγματικά, δεν αξίζει. Οποτεδήποτε νιώσετε ξανά την ανάγκη να πεταχτείτε σε μια κουβέντα προσπαθώντας να ξεδιαλύνετε για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αναρωτηθείτε το εξής: «Προτιμώ να έχω δίκιο ή να έχω φίλους;». Αλήθεια, πόση σημασία έχει; Είναι τόσο μεγάλος ο εγωισμός, η έπαρση & η φιλαυτίας μας τελικά; Πείτε «όχι» στην ανάγκη σας να ελέγχετε τα πάντα
Δεν χρειάζεται να έχετε τον έλεγχο για οτιδήποτε συμβαίνει με όλους, τους φίλους, την οικογένειά σας, τη σχέση σας. Είτε πρόκειται για συναδέλφους είτε για τους γονείς σας είτε για το/τη σύντροφό σας, απλώς ηρεμήστε κι αφήστε να παίρνουν κι άλλοι ευθύνες για όσα συμβαίνουν. Επιτρέψτε σε όλους να είναι ο εαυτός τους, αλλά προπαντός, κάντε αυτό το “δώρο” να απαλλαγείτε από το βραχνά του να έχετε δίκιο σε όλα, παραγκωνίστε τον “ακριβοθώρητο” , δυσπρόσιτο και πολύτιμο εαυτό σας και θα δείτε πόσο ανάλαφροι και ανακουφισμένοι θα αισθανθείτε ξαφνικά.
Πείτε «όχι» στις κατηγορίες…
Ξεπεράστε την ανάγκη σας να επιρρίπτετε ευθύνες στους άλλους και να αναθεματίζετε τους άλλους για όσα έχετε ή όσα δεν έχετε, για όσα νιώθετε ή για όσα δεν νιώθετε ή και για το πως νιώθετε. Σταματήστε να μεταθέτετε τις ευθύνες και αναλάβετε όσες σας αναλογούν για πράγματα στα οποία ευθύνεστε, έχετε την υπαιτιότητα, φταίτε. Σταματήστε να περιχαρακώνετε τον εαυτό σας θεωρώντας κάθε άνθρωπο, κάθε κατάσταση, κάθε περιβάλλον εχθρικό. Απελευθερωθείτε από τις αρτηριοσκληρωτικές εμμονές που σας αναγκάζουν να ζείτε “σκιαμαχώντας”, αναζητώντας εχθρούς, που σας οπισθοδρομούν και σας στερούν να χαίρεστε τον εαυτό σας με τους άλλους.
Πείτε «όχι» στην αυτολύπηση…
Πόσοι άνθρωποι δεν υποβαθμίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους επειδή σκέφτονται αρνητικά και θεωρούν ότι δεν αξίζουν σαν άνθρωποι ή δεν θεωρούν ότι μπορούν να τα καταφέρουν; Στην ουσία με το να υποτιμάτε τον εαυτό σας, με το να “αυτομαστιγώνεστε” τον υπονομεύετε και ναρκοθετείτε κάθε δυνατότητα και προοπτική για άνοδο, ανέλιξη και πρόοδο. Μην πιστεύετε οτιδήποτε σας υπαγορεύει το μυαλό σας, ειδικά αν είναι κάτι αρνητικό και σας οδηγεί στον φαύλο κύκλος της αυτολύπησης.
Αξίζετε πολύ περισσότερα από αυτό.
Πείτε «όχι» στους περιορισμούς του μυαλού σας…
Διώξτε μακριά τις σκέψεις σας ότι δεν είστε ικανοί να υλοποιήσετε, να πραγματώσετε οτιδήποτε υπάρχει στο νου σας. Μην αμφιταλαντεύεστε με το να νομίζετε ότι μπορείτε ή δεν μπορείτε να κάνετε, με το να διερωτάστε τι είναι δυνατό και τι αδύνατο. Από εδώ και μπρος, μην επιτρέψετε ξανά στον εαυτό σας να περιορίσει και να ανασχέσει τη δυναμική των δυνατοτήτων σας, γιατί θα είστε πάντα κολλημένοι στο λάθος σημείο, θα βαλτώνετε και θα περιέρχεστε σε μια κατάσταση μάταιης αδράνειας, και η προοπτική της προόδου σας θα καθηλώνεται σε ένα μόνιμο τέλμα. Ανοίξτε λοιπόν τους ορίζοντες σας, απελευθερώστε τη σκέψη σας, απαλλαχτείτε από τα στεγανά μια μονολιθικής, μονοδιάστατης και φοβικής αντίληψης της και… πετάξτε!
Πείτε «όχι» στη γκρίνια και τη μεμψιμοιρία…
Εγκαταλείψτε την ανάγκη σας να παραπονιέστε, να αγανακτείτε και να δυσφορείτε για τόσα πολλά πράγματα καθημερινά. Για ανθρώπους, καταστάσεις, γεγονότα που σας έκαναν δυστυχισμένους, περίλυπους και κατηφείς. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε έτσι και καμιά περίσταση δεν μπορεί να σας δημιουργήσει αυτά τα συναισθήματα αν δεν το επιτρέψετε εσείς. Δεν είναι οι καταστάσεις που υποδαυλίζουν αυτά που νιώθετε, αλλά ο τρόπος που επιλέγετε να βλέπετε τα πράγματα. Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη που έχει η θετική σκέψη απέναντι στα πράγματα. Η θετική σκέψη είναι ο ακρογωνίαιος λίθος για την πραγμάτωση του ποθούμενου, που μεταμορφώνει το ουτοπιστικό, το ανεφάρμοστο, το “χιμαιρικό”, το εξωπραγματικό σε απτή πραγματικότητα.
Πείτε «όχι» στην κριτική…
Ξεφορτωθείτε το κομμάτι του εαυτού σας που ζει και τρέφεται από την κριτική, την πολλές φορές δριμεία, σκληρή & άδικη. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ξεχωριστοί, μοναδικοί & ανεπανάληπτοι κι όμως στη βάση μας είμαστε όλοι ίδιοι. Όλοι θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, να ευημερούμε, να προοδεύουμε. Όλοι θέλουμε να μας αγαπούν κι όλοι θέλουμε να μας καταλαβαίνουν οι συνάνθρωποί μας. Όλοι κάτι αναζητάμε στη ζωή κι όλοι κάτι ευχόμαστε, γι αυτό ας μην κρίνετε κανέναν, γιατί κάποιος άλλος θα βρεθεί να κρίνει εσάς. Και όπως λέει μια πολύ σοφή ρήση “μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε”.
Πείτε «όχι» στον αστερισμό του εντυπωσιασμού…
Σταματήστε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να εντυπωσιάσετε τους άλλους και να προσποιείστε ότι είστε κάτι που δεν είστε στην προσπάθεια σας να γίνεστε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, για να κάνετε τους άλλους να σας συμπαθήσουν. Δεν λειτουργούν έτσι τα πράγματα. Τη στιγμή που θα σταματήσετε να προσπαθείτε τόσο σκληρά να γίνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είστε, όταν πάψετε να ματαιοπονείτε, όταν θα πάψετε να λειτουργείτε με μάσκες και προσωπεία, τότε θα αποδεχτείτε ουσιαστικά τον εαυτό σας και θα καταλάβετε ότι οι άνθρωποι πρέπει να σας αγαπούν για τον πραγματικό σας εαυτό, όχι για έναν ιδανικό μεν, αλλά ψεύτικο εαυτό που τους παρουσιάζετε.
Πείτε «όχι» στον αρνητισμό προς τις αλλαγές…
Οι αλλαγές είναι ωφέλιμες, μας βοηθούν να προχωρήσουμε μπροστά, ακόμα και αν στην αρχή φαίνονται επώδυνες, ανέφικτες και δύσκολες. Οι αλλαγές όμως μας οδηγούν να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Συνεπώς, ακολουθήστε το ένστικτό σας, αγκαλιάστε τις αλλαγές, μην αντιστέκεστε σε αυτές και θα ανακαλύψετε το πραγματικό νόημά τους.
Πείτε «όχι» στις ετικέτες…
Σταματήστε να διατυπώνετε αυθαίρετα συμπεράσματα για τους άλλους, να αποδίδετε μομφές και να προβαίνετε σε αφορισμούς, να αναθεματίζετε και να δαιμονοποιείτε πράγματα και στα γεγονότα που δεν καταλαβαίνετε, λέγοντας ότι είναι περίεργα ή διαφορετικά. Αντί αυτού, προσπαθήστε να διευρύνετε τους ορίζοντές σας και προσπαθήστε να δημιουργικοί, ρηξικέλευθοι, μοναδικοί σε κάτι που υπερτερείτε και δειλά δειλά θα δείτε ότι θα νιώθετε διαφορετικοί, ανανεωμένοι, εξιλεωμένοι . Άλλωστε, το μυαλό δουλεύει καλύτερα όταν είναι ανοιχτό στις προκλήσεις, στις αλλαγές… στο νέο.
Πείτε «όχι» στους φόβους…
Ο φόβος δεν υπάρχει, είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που έχετε καλλιεργήσει στο μυαλό σας. Διορθώστε τις εσφαλμένες και στρεβλές αντιλήψεις που έχετε για τα πράγματα μέσα σας και θα δείτε τρομερές αλλαγές και στους εξωτερικούς παράγοντες που σας επηρεάζουν (πρόσωπα, καταστάσεις κλπ) γιατί πλέον δεν θα σας φοβίζει τίποτα.
Πείτε «όχι» στις δικαιολογίες…
Αφήστε κατά μέρους τις δικαιολογίες, γιατί δεν τις χρειάζεστε πια. Πολλές φορές περιορίζουμε τους εαυτούς μας, καθώς προβάλλουμε συνεχώς δικαιολογίες. Αντί να ψάχνουμε πώς θα βελτιώσουμε τον εαυτό μας μεγαλώνοντας, λέμε ψέματα ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό, χρησιμοποιώντας όλες τις δικαιολογίες που μπορεί κανείς να σκεφτεί, δικαιολογίες που στο 99,9% είναι επίπλαστες.
Πείτε «όχι» στα φαντάσματα του παρελθόντος…
Είναι δύσκολο, φυσικά και είναι δύσκολο να απεμπλακείτε από το παρελθόν, πόσο μάλλον αν το παρόν μας φαίνεται δύσκολο και το μέλλον δυσοίωνο και δυστοπικό. Ωστόσο, ας θυμηθούμε ότι το παρόν είναι στην ουσία το μόνο πράγμα που έχουμε, γιατί το παρελθόν πέρασε και το μέλλον αναμένεται. Επίσης, το παρελθόν που τόσο επιζητείτε και επικαλείστε δεν ήταν ονειρικό & ιδεατό, όταν ήταν η καθημερινότητά σας, ήταν κάτι που σας στοίχειωνε και σας προκαλούσε δυσφορία. Γι’ αυτό σταματήστε να παραπλανάτε τον εαυτό σας. Δηλώστε “παρών” σε ό,τι κι αν συμβαίνει τώρα στη ζωή σας, χαρείτε την παρούσα στιγμή, γιατί έτσι κι αλλιώς, η ζωή είναι ένα “ταξίδι” κι όχι απλώς ένας προορισμός. Έχετε στο νου σας μια ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντος που επιθυμείτε και οραματίζεστε, αλλά μην ξεχνάτε να ζείτε το παρόν σαν να μην υπάρχει αύριο!
Πείτε «όχι» στην προσκόλληση…
Η έννοια της προσκόλλησης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην προσκολλάται κανείς στα πράγματα, στους ανθρώπους, στα μέρη, στο χρόνο. Ωστόσο, τη στιγμή που θα αποκολληθείτε από όλα αυτά και θα μάθετε να ζείτε ελεύθεροι από παντός είδους εξαρτήσεις και προσκολλήσεις, θα μάθετε να αγαπάτε πραγματικά, μιας και αυτές οι δυο έννοιες δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Η προσκόλληση συνδέεται με το φόβο, την αγωνία και το αίσθημα ανασφάλειας που μας κυριεύει και μας κατακλύζει να μην χάσουμε όλα όσα θεωρούμε πολύτιμα και δεδομένα και την αναγκαία προϋπόθεση για να ευημερούμε και να επιβιώνουμε, που στην ουσία όμως δεν είναι. Από την άλλη μεριά, η αγάπη, η πραγματική αγάπη είναι αγνή, ανεξίκακη, ευγενής και ανιδιοτελής, γιατί όπου υπάρχει αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει φόβος και προσκόλληση. Διαχωρίζοντας αυτά τα δυο και ζώντας απαλλαγμένοι από την προσκόλληση, θα είστε πραγματικά ευτυχισμένοι, ήρεμοι, στωικοί, ψύχραιμοι, συγκαταβατικοί και ανεκτικοί. Θα μπορείτε να συνειδητοποιήσετε τα πάντα χωρίς την παραμικρή προσπάθεια, κι αυτή είναι μια κατάσταση που δεν περιγράφεται με λόγια.
Πείτε «όχι» στο να ζείτε τη ζωή που θέλουν οι άλλοι για εσάς…
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που δεν ζουν τη ζωή που ονειρεύτηκαν, που φυτοζωούν και απλώς δαπανούν το χρόνο τους ζώντας μια μάταια και δίχως σκοπό και προορισμό ζωή και ταυτόχρονα προσπαθούν να προσαρμόσουν τον εαυτό τους στο μοντέλο της ζωής που θέλουν οι γύρω τους για αυτούς. Ζουν & πορεύονται σύμφωνα με τις απόψεις των γονιών, των δασκάλων, των φίλων, των συντρόφων τους, αγνοώντας τα δικά τους θέλω και τις δικές τους επιθυμίες. Δεν ακούν τη φωνή της καρδιάς τους που φωνάζει, γιατί είναι πολύ απασχολημένοι προσπαθώντας να ικανοποιήσουν όλους τους άλλους, ζώντας σύμφωνα με τις προσδοκίες των τρίτων κι όχι τις δικές τους. Ξεχνούν τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους, αυτό που θέλουν πραγματικά, αυτό που χρειάζονται και τελικά φτάνουν να ξεχνούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Ζούμε μια φορά και η ζωή που ζούμε πρέπει να είναι δική μας κι όχι των άλλων. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι εσείς είστε οι δημιουργοί του πεπρωμένου σας, της ζωής σας, του Είναι σας. Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας, αδράξτε τις ευκαιρίες που σας προσφέρει και ζήστε την όπως εσείς θέλετε!
του Λάσκαρη Κωνσταντίνου
(11046)